Soms vraag ik me wel eens af hoeveel inwoners de Verenigde Staten tellen....300 miljoen ? Hoeveel muziekgroepen zouden er bestaan ? 1 miljoen ? Hoeveel bluesgroepen ? tussen de 50 à 100.000 ?? En hoeveel zouden er daarvan dan effectief een cd op de markt brengen , meer nog : hoe groot is de kans dat je er als recensent één van in je bus krijgt ? 1 kans op 500 ? En hoe groot de kans dan dat het een uitstekend  album betreft ?? Ik zou het begot niet weten maar feit is dat ik me met de ontvangst van dit debuutalbum zéér gelukkig mag prijzen...
Als lezers mij kunnen helpen met mijn primitieve wiskundige berekening van hierboven , dan graag een mailtje naar Rootsville, ik zou je er zéér dankbaar voor zijn !  Maar nu terug naar de muziek...

De wat ongelukkig gekozen naam Tip of the Top terzijde gelaten groepeert hier een kwartet van bluesmuzikanten met heel wat ervaring: gitarist Jon Lawton bracht in de jaren 90 al wat uitstekende releases op de markt als spilfiguur van Little Jonny & the Giants. Carlos Velasco (drums) en Frank De Rose (bas) delen samen al wat jaren ervaring met werk bij kleppers als Kenny Blue Ray en Rusty Zinn en Aki Kumar toonde zijn talent op harmonica al bij de Kid Anderson Band.
Deze heren hebben op hun debuut “Depot Street Blues” hun start niet gemist, integendeel !
Ze spelen met zoveel vakmanschap en werken  zich vlotjes en met brio door de verzameling covers (waarvan 4 door Little Walter geschreven) en 3 Lawton originelen.
Of het nu om het briljant gebrachte “Stranger Blues” (clip !) gaat dan wel om het op een Muddy Waters’ritme drijvende “Wait Baby”, ze imponeren een heel album door...Lawton is een meester op de slide , luister maar even naar “Depot Street Shuffle”, Velasco een meester van de ritmeslagen op de juiste momenten, Kumar een meester op harmonica, ontketend, inventief, ondersteunend....wat is hij groots op “Evan’s Shuffle” ! En dit alles op een solide basis, gelegd door de heer De Rose....dit is puur genieten?

Dus geen eindeloos gerokken solo’s op dit album maar naakte blues, gebracht door een groep die groots is in haar eenvoud....
Een album die in geen enkele verzameling van een bluesliefhebber mag ontbreken....(Luc Meert)